We hadden de afspraak al een tijdtje staan maar steeds konden we de agenda's niet op elkaar afstellen. Afgelopen zaterdag leek het te lukken en kwam Bas hier bij mij om een dag het grote water op te gaan. Het weer leek nog even roet in het eten te gooien maar gelukkig bleek het zaterdagmorgen mooi rustig te zijn met de wind. Toch werden we later op de dag nog verrast door het weer toen we midden op het meer voeren om naar een andere stek te gaan. Een regenbui met hagel en extreem veel wind deed een rustig kabbelend meer binnen vijf minuten veranderen in een zee met golven die een meter hoog waren. Levens gevaarlijk als je geen goede boot en kennis van het water hebt in zo'n situatie. Ook Bas die niet met zulk groot water bekend is bleek later aan te geven dat hij er niet gerust op was. Toen hij merkte dat ik kalm en beheerst door bleef varen en de situatie dus blijkbaar onder controle had was hij enigzins gerust gesteld. Toch onderschat ik zo'n extreme situatie absoluut niet en kon ik de boot snel in de luwte van het meer brengen. Het kan heel snel mis gaan op groot water, ga dus absoluut niet met een klein bootje zonder voldoende voortstuwing het grote water op. Je hebt nu eenmaal een goede boot met voldoende motor vermogen nodig om je zelf en je vismaat in veiligheid te kunnen brengen als dat nodig.

Bas kwam keurig op tijd bij mij de straat binnen rijden en na een bak koffie waren we al snel op weg naar de helling. De boot ging te water en alles werdt op orde gebracht om naar de eerste stek te gaan. Bas was heel benieuwd waar ik hem brengen zou en had er echt zin in vandaag. Aangekomen bij de eerste stek besloot ik eerst maar eens een stukje te gaan trollen om kijken of we actiefe snoek tegen konden komen. Het bleef rustig met de aanbeten maar toch zagen we veel actieviteit aan het wateroppervlak. Op een gegeven moment zag ik een snoek door het wateroppervlak breken en ook leek er af en toe vluchtende vis door het oppervlak te breken. Voor ons het signaal om het werpend met jerkbaits te gaan proberen. Maar ook na enkele stekken afgeworpen te hebben bleef het zonder aanbeten. We besloten verder te gaan en later op de dag deze stek nog eens aan te doen. Na zo'n vier kilometer varen kwamen we aan bij een jachthaven, een prima plek om eens te bevissen dachten we. We waren nog niet goed en wel de haven binnen of een blaaskaak op de kant gaf ons aan dat we hier niet vissen mochten. Daar hadden we alle begrip voor natuurlijk maar op de manier waarop deze kerel dit te kennen gaf konden we geen enkel begrip voor op brengen. We vissen de stek buiten de jachthaven nog even af maar ook hier geen enkele aanbeet.

We besluiten om naar de andere kant van het meer te gaan om een paar stekken aan te doen waar we verticalend wellicht wat snoekbaars konden vangen. Als we vertrekken zien we achter ons al een enorme donkerblauwe lucht hangen. Dat dit niet veel goeds voorspelde waren we het allebei wel over eens. Toch worden we nog enigzins verrast door deze bui als we midden op het meer varen en de regen komt als een gordijn over ons heen. De wind in deze bui trekt aan tot windkracht 6 a 7 en veranderd het meer in torenhoge golven. Zoals ik al eerder aangaf moet je zorgen dat je je op zo'n moment in veiligheid brengt en dit lukt alleen als je een goede boot met voldoende motor vermogen hebt. Ook de kennis van het grote water is op zo'n moment belangrijk en kan je uit gevaarlijke situatie houden. Wij komen even later veilig in de luwte van het meer aan maar staan tot onze enkels in het water in de boot door de extreme regenval en buiswater. Ik hoos het water weg uit de boot en we maken ons op om te gaan verticalen. Maar na een uur lang zonder enige aanbeet op onze shadjes bleek het ook hier ontzettend taai. We gaan terug en besluiten de middag door te brengen op stek van eerder de morgen. Deze stek is zondermeer een stek met een goed snoekbestand wat ook later weer boven water zou komen.

De wind is ondertussen weer gaan liggen en op volle vaart kunnen we terug varen. Op de stek aangekomen gaan de aasjes weer overboord om te gaan trollen. Even later is het raak en lijk ik in eerste instantie een mooie vis op de steunhengel te hebben. Eenmaal bij de boot bleek deze vis toch over meer kracht te beschikken dat zijn lengte doet vermoeden. Een snoek van dik in de zeventig brengt ons voorals nog van de nul af. Vol goede moed gaan we weer verder want wie weet gaat het nu beter. Bas krijgt een knal op zijn handhengel en een paar scheuren in zijn shad met spinnerblad er boven zijn de stille getuigen van een aanbeet. Even later gaat mijn steunhengel weer dubbel en ook deze keer is het een snoek die zwaar aan de hengel hangt. Ook deze vis gaat door de zeventig cm heen maar brengt ons nog niet op de exemplaren waar we naar op zoek zijn. Bas is nog steeds visloos en in een laatste poging om nog een snoek voor hem binnen boord te brengen besluit ik te gaan backtrollen met shads. We zijn nog maar net bezig als de steunhengel van Bas diep doorbuigt, hij grijpt de hengel en probeerd aan te slaan maar na twee stevig bonken is het gebeurt. De vis was waarschijnlijk niet vol op de shad gegaan en loste direct weer. Bas was er niet echt van overtuigt dat dit een grote snoek was maar ik gaf hem te kennen dat op de manier van de aanbeet te zien was dat het toch wel eens een mooi exemplaar had kunnen zijn. Als we even later weer over exact dezelfde plek gaan krijg ik een enorme knal op mijn handhengel. Ik kan direct goed de haak zetten en mijn honderd grams jerkbaithengel gaat gelijk goed door. Alles wordt op orde gebracht om deze vis te kunnen landen en als zij in zicht komt zien we allebei dat deze de meter ruim overschrijd. Na een laatste vluchtpoging kan ik de vis landen en sta ik met een zeer zware bak van een snoek in mijn handen. Na een paar foto's te hebben geschoten gaat gespannen het meetlint erlangs en komen we op 1.10m uit. Ondanks dat Bas met enige zekerheid deze vis eerder verspeelde feliciteerd hij mij met deze vangst. We proberen het nog een tijdje maar het wil vandaag gewoon niet lukken om Bas een vis te laten vangen. Bas heeft echt alles uit de kast gehaald en heeft zich een waardig visser getoond op het grote water. Maar soms moet het geluk je gewoon een beetje toelachen en dat was wat er nou net aan scheelde voor hem deze dag.

Pieter Nederlof