Zaterdagmorgen, er stond een opruimdag van de HSV op de agenda. Een handje vol vrijwilligers had zich hier voor aangemeld en gezamelijk hebben we wat kap en opruim werk rond het vereniging water gedaan. Vrijwilligers zijn belangrijk voor wat voor vereniging dan ook want zonder kan men niet bestaan. Kijk daarom eens of jou HSV niet zit te springen om vrijwilligers en of je kan helpen in welke vorm dan ook. Het is natuurlijk makkelijk om ieder jaar je vergunning af te halen en lekker te gaan vissen. Dat vissen kun jij vaak doen aan goed onderhouden verenigings water maar weet dat dat allemaal niet vanzelf gaat. Vaak hebben mensen dit gedaan die er menig vrij uurtje voor opgeofferd hebben. Denk er eens over na.

Om twaalf uur was ik weer thuis en besloten Hilda en ik mede door het schitterende mooie weer om nog even een middag het water op te gaan. Een stek op het grote water wilden we gaan bevissen, de boot werd gehaald en een uurtje later stonden we aan de helling. Hier had net voor ons een zeiler zijn zeilboot te water gelaten en had de trailer veel te ver het water in gereden. Hierdoor waren de wielen van de trailer aan het einde van de helling over de rand geschoten en stond de zaak muurvast. Met veel wrik werk wist de man met wat hulp van omstanders die bereid waren het water in te gaan de trailer weer vlot te krijgen. Het hele gebeuren had ons wel een dik half uur vertraging opgeleverd op ons middagje vissen maar eindelijk konden we op pad.

Op de stek aangekomen beginnen we te trollen, de fatso, pikefighter en rubber moesten het gaan doen deze keer. Voor Hilda is maar één aasje goed genoeg aan haar handhengel, juist die beruchte SD in fire-tigher uitvoering. Het duurt niet lang of ze laat weer blijken goed met dit aasje overweg te kunnen. De bewijslast kwam boven water in de vorm van een snoek rond de tachtig cm. Even later is haar fatso de sigaar en brengt een snoek langs de boot die het er helemaal niet mee eens is. Met veel moeite weet ik de wildebras aan boord te krijgen waarna deze van de fatso onlast gelijk weer mag gaan. Zo heeft Hilda al weer snel twee vissen te pakken.

We blijven zo een beetje rond trollen en dan is het mijn beurd om in actie te komen. De steunhengel staat lekker te bonken en de pikefighter heeft zijn werk gedaan. De derde snoek van deze middag mag even op onvrijwillige basis aan boord verblijven om daarna weer snel de sokken te nemen. Het blijft daarna even net te lang stil naar onze smaak en we besluiten om van tactiek te wijzigen. Het langszaam achteruit varen met de boot en met vier hengels beaast met shads met veertig grams loodkoppen blijkt voor ons de laatste tijd een visserij die vaak net even die bonus vissen aan boord brengt. Mijn steunhengel beaas ik overigens de laatste tijd met een twinler, een grote shad met dubbele staart en deze zweeft dan net een half metertje boven de bodem. Het is opvallend dat dit net de wat grotere vissen opleverd.

Het duurt niet lang of er beukt een eerste vis op mijn actief geviste handhengel. Het is een snoek van rond de 70cm die de shad met enkele haak vol genomen had. Geen geklauw met dreggen want in een wip is deze weer onthaakt. Als we net weer verder gaan buigt mijn steuhhengel ligt door,hij veert even terug om gelijk daarna zowat dubbel te klappen. Als ik de hengel uit de steun pak voel ik gelijk dat dit om een mooie vis gaat. Hilda staat wat foto's van de dril te maken als de vis bij de boot komt. Ik zie haar aanspannen en zeg tegen Hilda dat zij op het punt staat om uit het water te komen. Ze doet dit inderdaad en kom vol het water uit. Als ze terug klapt is het gelijk gebeurd want alle spanning valt van de hengel en ik ben haar kwijt. Eerst dacht ik dat ik de vis gewoon gelost had maar het bleek dat het onderlijntje met extra dreg gewoon afgeknapt was. Veertig ponds staaldraad was gewoon finaal afgebroken door de enorme spanning die erop gekomen was door de klap. Later zou me dit nog eens overkomen maar dit horen jullie wellicht nog in een later verslag, ik ben ondertussen bezig om nog eens kritisch naar mijn onderlijnen te kijken en vooral deze onderlijntjes te vervangen voor zwaardere!

De twinler wordt op orde gebracht en we gaan weer verder. Het is de steunhengel van Hilda die langzaam krom gaat en begint te bonken. Ook zij staat nu een mooie vis te drillen en eenmaal bij de boot doe ik een eerste landings poging. Deze mislukt doordat de snoek hevig te keer gaat, even later probeer ik het weer maar ook deze poging mislukt en de vis weet zich van de shad te ontdoen en gaat er als een speer vandoor. Het drama was compleet deze middag want hier verspeelden we op de valreep alsnog een mooie metersnoek. Een beetje bedust van deze pech gevallen gaan we verder en dan is het nog even prijs voor mij. Weer is de twinler gegrepen door een mooie vis en deze keer loopt alles volgens het boekje. De vis wordt goed naar de boot gedrilt en kan met één poging netjes geland worden. Een prachtige vis van exact 90cm is het resultaat. Met deze vis besluiten we deze mooie maar toch ook bizarre middag. Het loopt nou eenmaal niet altijd zoals je graag zou willen.
Zondag is Rix met mij op pad geweest en ook deze keer weer het grote water op. Ik mag vast wel van hem verklappen dat het zijn dag geweest is met als toetje een hele mooie.............. Nouja dat gaan jullie later in de week nog wel zien. Houd zijn verslag dus in de gaten later deze week.

Pieter Nederlof.