Van deze kant ook weer eens een verslag, de eerste in het nieuwe seizoen. Niet dat het de eerste visdag is van dit seizoen want eerder ging ik met Alfred en Grietje de Frieze wateren onveilig maken. En onveilig was het want door de enorme drukte op het water was het vissen bijna onmogelijk en ik heb meerdere malen mijn steunhengel moeten grijpen zodat deze er niet afgevaren zou worden. Er werden twee snoeken gevangen binnen een tijdsbestek van tien minuten en de rest van de dag hebben we geen aanbeet gehad. Een verslag is er niet van gekomen. De week erop hebben we de bootvisdag vervist en dit avontuur is uitgebreid in een verslag beschreven, wel zijn dit dagen die voor herhaling vatbaar zijn want ze zijn altijd bere gezellig. Nu ga ik weer eens op eigen houtje op stap samen met Hilda mijn vrouw en die weet er ook weer een enorm avontuur van te maken met een wel heel bijzondere vangst!

Het plan voor deze dag, ja ik probeer altijd een plan te maken voor een visdag, is het grote water op om uit te kunnen wijken naar de rivier. Soms slaagt een plan en vaak wordt het half in de dag omgegooid omdat het niet wil lukken. Ook deze dag zal het plan een heel andere wending nemen. We gaan het grote water op om bepaalde stekken af te vissen die eerdere jaren aan het begin van het seizoen vaak leuke vangsten gaven. Vaak mooie snoekbaars met snoek tussendoor en ook grote baarzen waren vaak de vangsten daar. Deze keer gaf de stek na enkele uren vissen totaal geen enkele vangst laat staan een aanbeet. Het plan wordt vervolgt en we gaan door naar een aftakking van de rivier de IJssel. Hier trollen we langs plantenbedden die aan diep water staan en het duurt niet lang of Hilda krijgt een flinke beuk op haar handhengel. Al gauw zien we in het heldere water een mooie snoek langs de boot komen maar bij de volgende vlugtpoging is het gebeurd en schiet de snoek los.

We besluiten om deze stek verder werpend af te vissen door voor de plantenbedden langs te driften. Ik vis een jerkbait vanaf de planten naar dieper water en Hilda vist met een shad al werpend het diepere water voor planten af. We krijgen verder geen aanbeten en we gaan al trollend verder richting de rivier. Op de rivier aangekomen is het plan om hier trollend met diepduikende pluggen vlak langs de bodem stroomopwaards te vissen om daarna stroomafwaards al verticalend af te zakken. We kiezen een traject met een diepte van rond de vier meter en laten de pluggen hier afzakken. Ondanks dat Hilda niet zo vaak vist weet ze toch de juiste diepte om te vissen vaak goed te vinden, het is net even dat gevoel wat je moet hebben. Ik heb er vaak nog moeite mee want geen plug loopt op de diepte die er voor aan gegeven staat. Er zijn zoveel factoren die bepalen hoe diep een plug loopt, de trolsnelheid, lijndikte en afstand zijn altijd bepalend en laten iedere plug anders lopen dus is het vaak even zoeken hoe ver de plug achter de boot moet.

We zijn net goed op weg en dan krijgt Hilda een beuk op haar handhengel waar een klein diepduikend plugje op zit. Het 14 grams verticaalhengeltje gaat tot in het handvat maar veert ook direct weer terug. Het blijkt dat de vis tegen de stroom in op de boot aanzwemt want even later is het contact met de vis weer terug. Maar dan is er ook verder geen beweging meer in te krijgen. Ik kijk of we ons wel verplaatsen want het lijkt of dat ze vast zit maar de boot verplaatst zich wel degelijk op stroom. Als er ook maar een beetje lijn gewonnen wordt gaan er ook gelijk weer meters af en het is nu wel duidelijk dat ze een zeer zware vis staat te drillen. Dit gaat zo nog tien minuten door en ik draai tot twee keer toe de slip iets dichter voor haar want ze wint geen lijn maar verliest alleen maar. Ik vraag me nu toch echt af wat er aan hangt als blijkt dat er nu toch wat naar boven komt. Even zie ik een schim maar dan is het weer het zelfde liedje, de vis gaat naar de bodem en blijft daar. Tot twee keer toe gebeurt dit en dan zie ik tot mijn verbazing dat het om een grote meerval gaat. Ik heb het schepnet bij de hand en besluit om bij de volgende keer als het beest boven komt haar direct te scheppen want anders kan dit gevecht nog wel een tijdje duren. Bij de eerste poging mislukt dit maar even later krijg ik toch weer een kans en ze zwemt als het ware het net in.

Een knoert van een meerval ligt er in de boot en snel probeer ik haar eerst te onthaken en dit lukt dan ook vlot. Ik heb geen handschoen aan boord en de enigste manier om zo'n beest op te pakken is toch in de bek. Ze hebben danwel geen echte tanden maar wel een soort van rasp op de onder en boven kaak en hier kun je je handen toch ook aan open halen. Om mijn hand niet open te halen aan de ruwe kaken gebruik ik een handdoek en Hilda schiet snel wat plaatjes. Na enig aandringen van mij besluit ze toch zelf met het beest op de foto te gaan alhoewel ze het niet echt zag zitten. Het beest is niet te lichten en met veel moeite krijgt ze hem op en kan de trotse vangster met haar buit op de foto. Hierna meten we de meerval en met een lengte van 1.17m wordt dit toch wel een heel bijzondere vangst. Daarna kan het beest weer terug in het water en verdwijnt weer de diepte van de rivier in.

Opgelaten van deze vangst trollen we weer verder maar als we na een tijdtje trollen verder geen aanbeten meer krijgen besluiten we om al verticalend af te zakken. Het eerste stuk blijven vangsten uit maar uiteindelijk krijg ik toch een aanbeet. Een snoekbaarsje niet veel groter dan het shadje komt er boven en even later nog een aanbeet maar dat was het dan ook wel. De dag loopt al op zijn eind en we gaan terug naar de aftakking van de rivier om hier nog eens langs de planten te trollen. Weer is het de steunhengel van Hilda die krom gaat en even later komt er een snoek bij de boot die maar net op de achterste dreg heel licht gehaakt is. Ik heb het fototoestel al in de aanslag als de snoek zich lost en terwijl de snoek nog even onder de plug blijft hangen schiet ik snel een plaatje. Hierna gaan we terug het meer op en bij de laatste stek aangekomen blijkt KJ hier de middag doorgebracht te hebben. Ze hebben geen vangsten gehad en ook wij besluiten na een uur trollen dat het mooi is geweest vandaag. Ik heb het met eerdere visdagen met Hilda zo vaak meegemaakt en ja ze flikt het hem weer, deze keer zorgt ze wel voor een heel bijzondere vangst.

Pieter Nederlof.