Op zaterdagmorgen hadden we afgesproken met Pieter om te gaan slepen met doodaas bij hem in de buurt. Half 9 kwamen we erachter dat we geen sleepdobbers hadden dus werd Pieter even gebeld. Die had nog een voorraadje zei ie dus niks aan de hand. Om half 10 waren we op de helling en daar kwamen we erachter dat de aasvis nog naast de diepvries lag. Dus gauw hengeltje erbij en de lunchbox open gescheurd om een stukkie brood te pakken. Tuurlijk nergens geen aasvis te bekennen! Pieter arriveerde ook en die deelde mee dat ie nog 2 haringen en 1 makkereel (urks voor makreel, denken we)had.
Richting stek werden de hengels opgetuigd waarna Grietje haar handen dan ook al gauw in ijsklompjes waren veranderd. Nu kwamen we erachter dat we ook de takels en wartellood maar van Pieter moesten gebruiken. (hengels en koffie hadden we wel zelf mee)!
Zo onvoorbereid zijn we nog nooit op pad gegaan, dom!

Het waaide lekker en met de wind mee viel er dan ook perfect te driften. Het ging niet te snel en ook niet te langzaam. Pieter had de boot goed in de macht behalve de eerste keer rond de balg, Pieter grijnsde dan ook na een opmerking van mij dat het ook niet de bedoeling was om de stuw te rammen.
Verder geen fratsen. We besloten om de verschillende taluuds te volgen en hopen dat we hier een aanbeet konden forceren. Intussen werd het nog kouder!

Pieter driftig in de boot sturend, turend en rokend.

Na een paar uur zag ik plots mijn dobber 3cm onderwater staan ipv erboven! Aanslaan, en hangen. Voelde raar, snoek bleef hoog in het water met de kop schudden dus ik durfde geen voorspelling te doen over het formaat. 6seconden later wel! Dit was een beste! Lekker lijn nemen, onder de boot schieten en dan weer 10 mtr verderop boven komen zonder hem ahum duidelijk een zij, goed te kunnen zien!
Pieter en Grietje zagen haar opeens wel en begonnen te dansen en te springen en te huilen van geluk. Een dikke bak zei Pieter, schiet op zei Grietje (stond met camera klaar en kreeg nog koudere handen). Eindelijk kon Pieter de snoek landen (daar heb ik dus mijn personeel voor) en konden we de snoek onthaken en meten. De teller stopte op 109cm en idd een mooie dikke bak! Was hier wel heel erg content mee.

Hierna kreeg Pieter als dank voor het landen, (ik hoefde dus niet met mijn vingers in dat koude water) een stukkie worst als beloning waarop ie toen lekker ging zitten kauwen. Het stukkie was niet echt groot maar het ging om het gebaar! Er werd nog even gesleept met kunstaas maar dat leverde verder ook niks meer op. Intussen kwam ook de regen naar beneden waarop werd besloten om er om een uur of 3 dan maar een eind aan te breien. Boot op de kar en nog een paar vriendelijke gebaren over en weer. Er zal vast wel een vervolg achter weg komen, althans wij hopen van wel!!

Pieter, grandioos en bedankt voor je stuurmans kunst!

Zondagmorgen om 5 uur ging de wekker weer, we hadden afgesproken met Lodie. Wie?! Lodie, we hebben hem in eerdere verslagen ook wel genoemd. Kwart voor 6 zou ie bij ons zijn dus klokslag half 6 was ie er dan ook! Dan eerst maar een bakkie doen want we waren er nog niet helemaal klaar voor want we wouden nu wel goed voorbereid op weg!
Om kwart voor 7 waren we op de stek aangekomen en gingen de dobbers te water. Althans die van Grietje en mij. Lodie was nog aan het optuigen. Ondertussen ging Grietje doen waar ze voor was gekomen, namelijk: snoek vangen! Binnen 5 min stond deze knappe dame een knappe dame te drillen. Na meting bleek dat 106 cm de lengte van de snoek was en de nodige foto's werden gemaakt.

Het begon dus erg goed en gehoopt werd er dan ook op een dikke topdag. Ook werd er gehoopt dat Lodie zijn pr zou kunnen verbeteren (105cm). Maar goed, Lodie was inmiddels ook aan het vissen, dus hij was bezig om zijn pr te verbeteren want dat gaat nu eenmaal makkelijker met de hengels in het water! Toch was het na een half uurtje weer Grietje haar dobber die er vandoor ging. Na het aanslaan begon de dril en die was best wel lekker. Scheppen en meten en wederom 106cm (wel een andere snoek) mocht even poseren.

Nu is het mijn beurt toch wel weer dacht ik of in het ergste geval die van Lodie. Na 40 minuten geen aanbeten te hebben gezien klonk opeens Grietjes stem weer. Ze stond klaar om opnieuw een haak te zetten. Na het aanslaan volgde een leuke dril maar na een seconde of 30 zei Grietje: Shit, eraf! Lijn opdraaien en toch weerstand, de snoek had besloten om met een rotgang naar ons toe te komen en even leek het daar door alsof ie weg was maar gelukkig zat ie dus toch goed gehaakt! Exact een meter en lekker vet! Het kon niet op dit weekend. Het was overigens nu wel lekker weer.

Bakkie koffie en wat plaatselijke bevolking erbij en het werd ook nog gezellig druk. Lodie was ondertussen wat aan het pielen met een shadje maar dit leverde alleen wat losse schubben op. Hij besloot ook hier dan maar een aasvis aan te doen. Ik moest hem er nog wel even op attent maken dat ie er dan ook nog wel even een dobber aan moest doen. 5 minuten later was ie er klaar voor! Ondertussen werden we door Pieter op de hoogte gehouden van zijn Biesbosch avontuur.
Toen, plots was het Grietje haar lijn die strak het water in ging. Jahoor, ze moest weer flink aan de bak want deze snoek gaf een erg leuke en spannende dril weg. Tjonge jonge, deze snoek was zelfs 108cm lang! Schitterende vis overigens, maar deze zat erg beroerd gehaakt dus na het landen onmiddelijk de onderlijn ver in de bek afgeknipt en direct weer te water! Dan maar geen foto!!!
Ik mocht ook vandaag weer alle vissen landen en onthaken, vraag me niet waarom maar ook als ik alleen met Grietje vis onthaak ik eigenlijk bijna alle snoeken terwijl Grietje dit trouwens ook prima zelf kan! Dus mijn handjes krijgen wel eens een paar fikse krassen. Als we hier een week lang elke dag zouden vissen zou de hand aan het eind van de week waarschijnlijk geamputeerd moeten worden.

Om 12 uur was het dan eindelijk Lodie zijn dobber die onder een boot wou verdwijnen. Aanslaan en zijn dril kon beginnen en ook deze snoek ging even stevig tekeer. Leuk om te zien dat als je eens iemand meeneemt dat dan diegene ook nog een mooie snoek mag gaan staan drillen. Na meting bleek ook nog eens dat dit wel degelijk een verbetering van Lodies pr was. 5 hele centimeters erbij dus het nieuwe pr voor Lodie staat nu op 110cm! Proficiat Lodie!

Inmiddels hadden we gegeten en gedronken en besloten werd dan ook om lekker naar huis te gaan. We hebben een heerlijk weekend weer met verschillende mensen met onze hobby bezig mogen zijn. Verschillende wateren bevist en ook driftig gedrift.


Bij deze Pieter en Lodie nogmaals bedankt voor de gezelligheid en hopelijk gauw tot een volgende visdag!!

Deze snoek heeft een waas voor haar ogen. Omaatje met staar?!