Zondagochtend 6 uur: de wekker gaat. Normaal gesproken niet uit bed te branden, maar nu staan we er allebei vlot naast. We hebben namelijk afgesproken om met Cantor, Sybren en Tarquin te gaan vissen vandaag! Gauw een kop koffie drinken en de spullen klaarmaken. Daar zijn we vlot mee klaar, de kist staat altijd paraat met de belangrijkste spullen erin. Om 7 uur staan we bij Tarquin op de stoep. Ook hij heeft er zin in, dus snel inladen en op pad.
Om 8 uur liggen de eerste dobbers in het water, en 5 minuten later arriveren Cantor en Sybren ook. Het is gezelligheid troef, al moet Sybren na een korte nacht wel even op gang komen... Hij kwam er al snel na het ingooien achter dat de montage hem zo niet zinde en haalde alles weer binnen. Na een paar veranderingen zou hij ingooien, en kwam erachter dat hij het lood was vergeten! Dus kon hij nog een keer de boel loshalen (Syb zijn dobber lag dan ook als laatste in het water). Even gezellig een bakje doen met zijn allen, en daarna ging iedereen een leuke plek opzoeken. Ik (Grietje) had mijn dobber ingegooid, en besloot ook met de vaste stok bezig te gaan. Het vissen op deze stek is namelijk taai de laatste tijd, en voorntjes tikken houdt je dan leuk bezig.

Ik had een leuk stekje gevonden, waar behalve baarsjes ook de voorns wilden bijten, toen Fleaxes, die bij mij stond, even tomatensoep ging pakken. Ik lette op zijn dobbers, en natuurlijk koos de snoek nou net dit moment uit om toe te happen. Het was een hele aparte aanbeet. Eerst ging de dobber onder, om daarna weer boven te komen en te blijven dansen op het water. Fleaxes was inmiddels al druk doende de draad in te halen om contact te zoeken, toen de dobber nogmaals onder water verdween om daar te blijven. Aanslaan, en... hangen! Geen grote, zeiden er een paar. Maar het was toch een hele leuke dame van 90 cm. Na het terugzetten spoedde iedereen zich terug naar zijn/ haar dobbers, en begon het wachten weer.

Ook Cantor besloot te gaan vissen met de vaste stok, en dit baarsjes plagen hebben we de hele dag, op verschillende manieren, gedaan. Waar je ook ingooide, op welke diepte dan ook, of het nou met 1 made was of met 4, het enige wat je (aan de lopende band!) ving, waren baarsjes van een cm of 7! Een enkele voorn, 1 roofbleitje, maar verder alleen maar baarsjes. Sybren en Alfred gingen op een gegeven moment een wedstrijdje 'laat-de-baarsjes-missen' doen, maar niets hielp...
Dat ging zo: aan een baarshengeltje een paar maden en een brok lood, en verticalen, of ingooien en met een rotgang weer inhalen. Maar elke keer was het raak! Je kon ze er zelfs achteraan zien zwemmen.

Na een uurtje baarsplagen, koffie en bijna in slaap kakken (Sybren), volgde de tweede aanbeet. Dit was een aanbeet die je bijna mist, omdat het zo snel gaat! De dobber schoot onder, maar nam daarna geen lijn meer. Alfred pakte zijn hengel en na 4 tellen sloeg hij aan, en ook deze vis bleek goed gehaakt. Met behulp van Sybren, die het schepnet hanteerde, werd de snoek snel geland en op de onthaakmat gelegd. Onthaken was ook nu een fluitje van een cent. Na de meting bleek deze snoek 87cm te zijn. Toch weer een mooi resultaat.
Snel terug gezet en weer een dode voorn aan de haak en het wachten kon weer beginnen.

Toen werd het een hele poos rustig. Te rustig... Verkassen maar. Een minuut of 10 na het ingooien, verdween mijn dobber langzaam in de diepte. Alfred spurtte terug naar de anderen om mat en tang te halen, terwijl ik contact zocht en aansloeg. Hangen! Ik haalde rustig in en al vrij snel kwam de snoek aan de oppervlakte. Ze schudde een paar keer flink met haar hoofd en... los. Balen! Op dat moment kwamen Alfred, Sybren en Fleaxes aangerend. Hard. Toen ze in de gaten hadden dat de attributen niet meer nodig waren, ploften ze alledrie voor dood op de kant. Slechte conditie, jongens?
Dan eerst zelf maar een hapje eten. Snel de chinees gebeld, en een kwartiertje later zaten we allemaal met een loempia in ons hoofd. Behalve Cantor, die zag ze vliegen...

Na nog een paar tikken op verschillende hengels, schoof de dobber van Sybren rustig naar het midden van het water. 'Dit is niet een hele grote', zei Syb, 'maar ze vecht leuk'. Na scheppen en onthaken werd ze even gemeten. Het meetlint gaf 75cm aan. Het was een heel mooi snoekje, met in de middagzon een mooie gouden gloed. Ook hierna bleef het weer een lange tijd stil, zodat we besloten weer terug te verkassen naar de plek waar we die ochtend zo lekker hadden gezeten. De warmtebroeken gingen weer aan, en Sybren en Alfred bedachten puur uit verveling een nieuw spel: Oudhollands Baars-etteren. Inmiddels stond de teller voor de baarsjes op 733.

Het was inmiddels al ver na vieren, en zelfs de baarsjes begonnen te vervelen. Ook het Cantor pesten was niet meer leuk. We kletsten wat over de bloemetjes en de bijtjes, en ook over vlinders. Die zijn vroeg dit jaar, constateerden we!

Even na vijven, we zaten met zijn allen bij elkaar. Cantor wilde naar huis, Syb wilde nog even wachten. In de wirwar van dobbers bewoog er 1. Het was de dobber van Syb. Omringende dobbers snel ingedraaid, en de drill kon beginnen. Maar deze dame wilde niet. Ze draaide een paar keer om haar as en de lijn, dus snel scheppen was geboden. Zelfs in het schepnet begon ze nog te draaien. Maar dankzij het met rubber gecoate net was ze snel weer vrij en onthaakt. Het was meteen te zien dat dit geen gezonde snoek was. Ze had rode, bloederige, zwerende ogen en een gezwel op haar kaak. Echt vet was ze ook niet, dit in tegenstelling tot alle andere snoeken op deze stek. Gauw een paar foto's en ze kon weer terug in het water. Hopen dat ze het redt!

Nu liep het tegen de schemering, dus we gingen opruimen. Het was een ontzettend gezellige dag! Jongens, als het aan ons ligt doen we dit (zeer) binnenkort nog eens over. Bedankt voor een mooie dag!

Na snel de auto's te hebben ingepakt, gingen we ieder ons' weegs. Fleaxes, toch niet helemaal fit, viel op de achterbank in slaap. Fleax, je snurkt niet zo hard, gelukkig! Na onze grote visvriend te hebben afgezet, reden we snel door naar huis. Wat een heerlijke dag. We hebben nog lang na zitten genieten!

(titel dankt zijn naam aan de kreet die regelmatig tussen ons 5en gebruikt wordt)