Rond de klok van 10en was Mark Jan bij mij in de haven. De boot lag al klaar en na een heerlijke bak koffie werd al snel het ruime sop gekozen. Altijd leuk om met snoekvrienden bij te kletsen. Normaliter tref je elkaar op de site, maar ik moet eerlijk bekennen, met MJ bevalt een echte vissessie beter.
Lekker kletsen over, pluggen, snoeken,Wout, dames, werk en wat al niet meer

Voor ik het in de gaten had, werd mijn Fatso, in het schroefwater gegrepen door een leuke snoek. Een prima drill was het vervolg.
De kieuwgreep was zo gepiept en voor de snoek het in de gaten had, was hij onthaakt en gefotografeerd. Met zorg werd hij vervolgens teruggezet in het water en verdween op snelheid weer in het diepe.

De kop was er af. Dat belooft wat, zei ik tegen MJ. Mijn verwachtingen waren hooggespannen. Die verwachtingen werden gevoelsmatig na nog geen 15 minuten bevestigd, toen mijn Fatso, voor de 2de keer werd gegrepen. Een zelfde formaat snoek hing er aan en mocht hetzelfde ritueel ondergaan.

Met een voldaan gevoel werd de boot weer in beweging gezet. MJ hing er een andere plug aan die in het verleden voor prima vangsten had gezorgd. Met beleid werd hij achter de boot geworpen, vlak voor de neus van een groene rover die zijn tanden erin zette. Na een korte drill, loste deze snoek helaas.
Jammer MJ, maar wel een prima plug. Binnen 10 seconde een aanbeet is iets wat je niet al te vaak meemaakt.

Over hooggespannen verwachtingen gesproken. Een dik half uur onderweg en al 3 keer actie. Nou dat bleek achteraf allemaal tegen te vallen. Wat wij verder ook probeerde, geen snoek meer te bekennen. In de tussentijd wist ik nog een baars te vangen met een made, maar tot en met 14.00 uur gebeurde er verder helemaal niets meer, totdat mijn vrouw belde.

“Hoi schat met mij. Alles goed, bla bla bla bla SNOEK SNOEK SNOEK piep piep piep”. Best wel lastig om dat gesprek op schrift te stellen. In ieder geval kreeg mijn vrouw een pieptoon te horen. Mijn Fatso was gegrepen. Snoeihard, dat moest een beste jongen zijn. Ik kon genieten van een stevige drill. “Dat kan wel eens een meter zijn”riep MJ.
Na de landing lag de lat er snel langs. 99 cm, was de conclusie van MJ. Mooie vis dus.

Ik zat inmiddels te lachen in de boot. De afgelopen 2 weken heeft mijn echtgenote 2 x op deze manier de ingesprektoon gekregen. Voorafgaand hoorde zij beiden keren, “Snoek, Snoek”. Ook mijn dochter heeft dit mogen ervaren. Zij dacht even Paps te bellen, maar kreeg precies dezelfde behandeling. Ik heb ze gevraagd om mij vaker te bellen als ik vis. Dat is prima voor de vangsten.

Maar goed, na dik 3 uur zonder snoek, was het weer gelukt. Helaas moest MJ ermee stoppen. 4 leuke uurtjes, helaas voor hem visloos. Althans, wat is visloos. Wij hebben 3 mooie snoeken in de boot gehad en de laatste was van een zeer respectabele lengte.

Kortom, GENIETEN dus.

MJ naar huis en ik nog in de haven. Ik had mij voorgenomen om nog even met de dobber te gaan vissen, maar onverwachts kwam ik een vriend tegen die in het bezit is van een zeer mooie speedboot. De rest van de dag geen snoek meer gezien, maar wel gelachen.

Al met al werd het een latertje, maar gelukkig wacht thuis altijd de kat die blij is met de vis die ik voor hem meebreng.

groet Jos