Vrijdag 4 Mei, na maanden van afzien is het vandaag dan eindelijk zover. We vertrekken naar Zweden om daar aan de Oostkust rond Soderkoping op snoek te gaan vissen. Dit jaar ga ik met een Belgisch gezelschap op stap, Fons, Youri en Ronald. Met Fons wordt het de vierde keer dat we samen naar Zweden gaan, met Youri en Ronald ga ik voor het eerst maar zijn ook twee vissers in hart en nieren. Om tien uur krijg ik het telefoontje dat de mannen vanuit Belgie vertrekken en een uurtje later vertrek ik dan ook richting de afgesproken parkeerplaats aan de Duitse autosnelweg net voorbij Bremen. Drie uur later sta ik op de parkeerplaats en stuur de mannen een bericht dat ik gearriveerd ben, krijg bericht terug dat ze nog een uur te gaan hebben want ze hadden tot twee keer toe een flinke file gehad. Gelukkig heb ik wat hengelsportbladen bij me zodat ik het uurtje hier wel doorkom. Als de mannen arriveren stapt Ronald bij mij over in de auto en vervolgen we onze weg richting het veer naar Denemarken. De reis verloopt verder voorspoedig en via Denemarken naar de veerboot richting Zweden. Als we van de boot komen blijkt de Zweedse douane een grenscontrole te houden met speurhonden. Maar wij komen er zonder oponthoud doorheen en dus komen we na 19 uur rijden om half zes Zatermorgen op onze bestemming aan. De sleutel van ons huisje ligt voor ons klaar en we gaan allemaal moe van de lange reis snel naar bed.

Zaterdagmorgen wordt ik om negen uur gewekt door de geur van gebakken eireren en spek. Ronald blijkt al druk met ons ontbijt bezig te zijn en zal deze week dan ook onze kok zijn daar hij dit in het dagelijks leven ook is. Na het ontbijt traileren we onze boten en gaan we gespannen op pad naar de eerste stekken. Het weer is goed met toch wel veel wind en ook de watertemperatuur is aardig hoog. Vorig jaar hadden we een watertemperatuur van vier graden en nu zat die al rond de twaalf graden. Dat dit van grote invloed is en alles dan ook anders dan voorgaant jaar zal zijn zullen we de komende week dan ook achter komen. We beginnen in een baai net naast de camping met een lange rietkraag en vissen deze helemaal af. Het levert Ronald zijn eerste snoek op maar doordat de wind vol op deze kant staat en ik veel moeite heb de boot onder controle te houden besluiten we verder te gaan en meer beschutte stekken op te zoeken. We komen aan in een baaitje wat rustig uit de wind ligt maar het water is hier nogal troebel door het water wat er door de wind in geperst wordt. Het levert geen aanbeten op en we gaan verder door een soort doorgang en vissen hier een prachtige rietkraag uit. Ronald vangt hier zijn tweede vis en later zijn derde. Ik zit wat nieuwe jerkbaits uit te proberen maar heb verder nog geen beet gehad. Dan besluit ik mijn topaas van vorig jaar uit de koffers te halen, de Jack van Salmo. En dit blijkt de omekeer voor mij want binnen een half uur vang ik drie snoeken Ronald verbazend achterlatend over de vangkracht van dit kunstaas.

We gaan verder naar een stek waar ik vorig jaar een aantal mooie negentigers gevangen had maar ook hier heeft de windt het water flink vertroebelt. Aangrenzend aan deze stek moest een mooi veld met waterplanten liggen maar de afgestorven waterplanten van afgelopen winter lagen onder een dikke laag alg en zagen geen kans om op te groeien, blijkbaar een gevolg van de nu al hoge watertemperatuur. Dat de snoek dus andere schuilplaatsen moet hebben en we ze dus nu op andere stekken moesten zoeken zal nog gaan blijken. We vissen een aantal plaatsen met rotsen onder water af en vangen hier dan ook geregeld een aantal vissen de dag door. Maar de tijd vliegt en de eerste visdag loopt alweer op zijn eind. Rond acht uur gaan we terug naar de camping om zoals afgesproken met het avondeten aan de slag te gaan. We komen gelijk aan met de andere mannen en ook zij bleken deze dag de snoek echt te moeten zoeken. Zij kwamen op een 20 snoeken in de boot , wij hadden deze dag 17 vissen. Na het eten drinken we nog een Belgisch biertje en nemen we de plannen voor de volgende dag door aan de hand van de waterkaart.

Zondagmorgen zeven uur gaan we aan het ontbijt en stappen een uur later in de boten op stap naar nieuwe stekken. Wij gaan naar een langgerekte baai waar ook vorig jaar een mooi plantenbed in lag, maar ook hier was de situatie geheel anders dan voorgaant jaar. Afgestorven planten met een dikke laag algen en de watertemperatuur was hier zelfs nog een graad hoger. Wel vangen we hier nog een aantal leuke vissen en vooral mijn Ace flipper met zijn wankelende actie valt hier goed in de smaak. We vissen hier verder nog een aantal inhammen uit maar die leveren verder geen vis op. Half in de baai zit een smalle doorgang naar het buitengebied en we besluiten om het daar verder te proberen. Op de kaart heb ik een gebied met eilandjes en verschillende baaien ontdekt. Wel moeten we hiervoor door een stuk gevaarlijk gebied varen met rotspartijen net onder het wateroppervlak. De motor gaat in de vrije tiltstand en Ronald gaat voor in de boeg van de boot op de uitkijk staan. Vorig jaar zijn we al eens op een steen gevaren en dit wil ik niet nog eens mee maken. Vooraf we vertrekken zet ik een waypoint in mijn gps want we gaan een gebied in wat ik niet ken en alles lijkt hier zo’n beetje op elkaar en de weg ben je dus zomaar kwijt.

Na een uurtje varen komen we ongeschonden aan op onze bestemming en we zijn echt verwonderd van de ruige natuur en het zeer heldere water. Vier meter diep kijken we zomaar weg en de bodem bestaat uit rotspartijen waar de snoek goede schuilplaatsen heeft. Het duurt niet lang of we vangen hier onze eerste vissen en later in een kleine inham vang ik vijf snoeken achter elkaar met de ons aller bekende Cantor jerkbait. Verschillende kleine en grotere baaien vissen we uit en vangen hier leuk snoek. Een kleine inham met een watertempertuur van 14 graden levert verrassend geen vis op. Terwijl we het gebied uitvissen valt het ons op dat sommige stekken zomaar een aantal vissen oplevert terwijl andere gelijkwaardige stekken visloos blijven. We vermoeden dat dit toch met paaiende snoeken te maken heeft als ze zo geconcentreerd bijeen liggen. Om zeven uur besluiten we terug te varen naar de camping en deze dag leverde ons 27 snoeken op.

Maandag besluiten we om ook deze keer weer naar een gebied te gaan wat ik nog niet van voorgaant jaar ken. En varend naar dit gebied vissen we nog verschillende inhammen en baaitjes uit. Overal vangen we wel een aantal snoeken maar rond elf uur besluit ik om even aan de kant te gaan want ik ben ziek van de koppijn. Terwijl we de boot aanleggen zien we langs een rietkraagje twee snoeken jagen. Als we vanaf de kant gaan kijken zien we een grote school spiering zwemmen en de twee snoeken verschrikt wegzwemmen. Terwijl ik even ga liggen om van mijn koppijn af te komen vist Ronald vanaf de kant verder en vangt dan nog een snoek. Er trekken donkere wolken over ons heen en even later begint het te gieten van de regen. De bui is even snel vertrokken als hij gekomen is en zo schijnt even later het zonnetje weer volop.

We vissen verder nog verschillende baaitjes uit en komen uiteindelijk in een baai met aan één kant een lange rietkraag. Hier vangen we nog een aantal leuke vissen maar als we later verder de baai invaren zien we een enorme onderwater rots voor de boeg van de boot opduiken. Ik kan de motor nog net op tijd achteruit slaan en we missen de rots op een haar na. Opletten in de scheren blijkt echt noodzakelijk te zijn en op de waterkaart blijven kijken want de rots bleek er toch echt op te staan. Op de terugweg doen we nog een aantal stekken aan die we vanmorgen niet of nauwelijks bevist hadden en dit levert toch nog een aantal vissen op. Zo vangen we deze dag een twintigtal vissen en gaan we weer tevreden terug naar de camping voor het avondeten.

Dinsdagmorgen stappen we weer met nieuwe plannen in de boot en besluiten om weer het buitengebied in te gaan. Dit buitengebied is het stuk richting open zee met de laatste eilandjes en rotspartijen. De snoek is hier meestal niet groot maar je kunt er wel aantallen vangen. Na een oversteek van een half uurtje komen we aan op de stekken die we gisteravond op de kaart opgezocht hadden. Het eerste baaitje levert mij gelijk een snoek op maar daarna blijft het verder rustig. We zoeken verder naar rotspartijen en baaitjes en vissen alles rustig uit en zo komen we in een leuk baaitje waar we gelijk een aantal mooie vissen pakkken, voor Ronald zelfs een tachtiger. We vissen hier de dag door en vangen telkens overal wel een paar vissen.

Aan het eind van de dag hebben we nog één baaitje over wat we nog niet uitgevist hebben in dit gebied. Dit baaitje ligt aan de achterkant en we besluiten het dus op de terugweg mee te nemen. Op de kaart zag het er al mooi uit en als we er in varen hebben we er gelijk veel vertrouwen in om hier een paar snoeken te kunnen vangen. En het wordt een gekkenbende in dit baaitje want op een gegeven moment krijg ik eerst een paar volgers. Eén snoek volgt zelfs drie keer en valt dan het kunstaas aan maar ik kan hem niet haken. De onderlijn raakt verstrikt in mijn Jack en ik vis hem achterste voren aan het oppervlak terug. De snoek komt hem nogmaals halen en wonder boven wonder vang ik hem dan ook nog aan een achterste voren terug gevist kunstaas. Daarna is het feest en vang ik de ene na de andere snoek. Drie worpen achter elkaar is drie keer vis. Het grote min punt is dat wonderwel Ronald geen volger of aanbeet krijgt en kijkt mij vertwijfeld aan als ik weer een vis mis of daadwerkelijk haak. Ze storten zich als gekken op de Jack en laten ieder ander kunstaas met rust is onze bevinding na dit avontuur. De dag loopt alweer op zijn eind en het wordt tijd om terug te gaan en dit baaitje zullen we verder in deze week nog wel een bezoekje brengen. Deze dag vangen we overigens een dikke 30 snoeken.
Tot zover het eerste deel van onze vistocht in de Zweedse scherenkust.

Pieter Nederlof.