Rickje oude Alink was altijd het kleine broertje van Tom.. Jaren geleden toen wij al lang de baard in de keel hadden, nog consequent moesten smeren met Clearasil-weg-met-acne-huidproducten en vaak ‘brommers’ gingen kijken, was Rick nog altijd een kneupske van een jaar of tien. Regelmatig zat hij – op z’n rode emmertje – langs onze Stakenbeek voorntjes te vangen.. hahaha! Inmiddels zijn we dik 15 jaar verder en gaan we af en toe de snoeken te lijf. Vandaag was het de bedoeling de Hollandse Vecht aan te doen in de buurt van Hilversum.

Rick heeft z’n zaakjes tegenwoordig piekfijn in orde; pittig hengeltje, mooi reeltje met gevlochten lijn. Slechts een goed stukje kunstaas ontbrak nog, aldus Rick. Bij Peeters Hengelsport worden nog even de puntjes op de spreekwoordelijke i gezet en kunnen we het water op. Op mijn advies (dit vermeld ik even expliciet want dit is essentieel voor de rest van dit verhaal) kocht hij de “Balzer” baars van een centimeter of twaalf. 'Das boot' wordt te water gelaten en we gaan aan de slag. De bedoeling is om via het gemaal de rivier op te varen. Vette pech voor ons, want het gemaal zit potje dicht en gaat maar eens per dag open.. Da’s een tegenvaller. “Dan zullen we straks toch het groter water op moeten”, zeg ik tegen Rick. Er zit niets anders op. Op het kanaal blijkt Rick nog niet zo professioneel als hij soms doet voorkomen, want hij plukt tientallen keren achtereenvolgens in de bodem met z’n nieuwe kunstaas. Ik leen hem dus even een ondiep duikende Fatso. Tien minuten later zie ik hem even verschrikt kijken als hij de eerste beet van de dag glansrijk mist. Een passerende roeiboot – met daarin een viertal sportieve, doch welgevormde dames – compenseert de pijn van deze misser enigszins...

We draaien het grote water op en gaan trollen op dieptes tussen de 5 en de 10 meter. Na een kwartier al pakt Rick met z’n nieuwe Balzer de eerste zeventiger van de dag op 6 meter water. Het frappante is dat hij dan direct een beetje overmoedig wordt en enigszins arrogante trekjes begint te vertonen. “Heb je nou gezien hoe ik dit deed?! Ik laat je nog één keer zien hoe je goed moet snoeken, maar dan is het ook echt afgelopen met jou!” en meer uitspraken van die strekking volgen elkaar op.

De halve plas wordt zonder aanbeet rondgevaren als ik plotseling vast komt te zitten naast een eilandje. Terwijl de boot stil wordt gelegd en Ricks Hunt noodgedwongen binnen moet halen, grist een snoek van ongeveer 75 cm zijn Balzer uit het oppervlak. “Hoppakee! Nummer twee!” Ik gun hem z’n snoek van harte, maar had toch op z’n minst een klein woordje van dank verwacht voor mijn deskundige advies vanochtend.. In plaats daarvan krijgt hij van die pretoogjes en maakt mij even duidelijk wat de tussenstand op dat moment is.

Als we weer aankomen bij het beginpunt knoeit Rick – op werkelijk onverklaarbare en bijzonder chaotische wijze – een complete hengelsteun te water en pakt even later kraaiend en lachend z’n derde snoek van de dag. Deze one-man’s-show van Ricks Hunt begint voor mij – terwijl ik me zo sterk mogelijk probeer te houden – toch langzamerhand pijnlijke vormen aan te nemen.. Het enige wapenfeit van mijn kant is een snoekje van ongeveer 50 cm dat zich een uurtje later op mijn kunstaas vergrijpt. Als ik daarna weer een klein snoekje langszij zie komen is de nederlaag een feit. Rick besluit de dag met de legendarische woorden “Liverpool versus de Graafschap eindigt kansloos in een 1-4 overwinning voor de uitploeg! Hahaha!!!” Maar ehh.. Rickster, bedankt voor de gezellige dag, het is je van harte gegund en ik ben altijd bereid je tips te geven als je daar nog behoefte aan hebt tenminste..

Good goan!
Wouter