Het is zaterdagmiddag, sinterklaas is in aantocht en de kids hebben bijna niet kunnen slapen van de spanning .
Ik had weekenddienst en dat houdt in dat ik s’morgens moet weken.
Het weer was heerlijk en ik geen zin om de hele middag thuis te moeten gaan zitten,ik had het idee opgevat om mijn oudste zoon eens de fijne kneepjes van het vissen te gaan bij brengen.
Na toch wel een beetje aandrang(die ouwe man kwam natuurlijk en die wilde hij voor geen goud missen)ging hij dan toch mee naar de waterkant en na een of twee keer oefenen gooide hij als een volleerd visser de spinner al een lekker eind weg.
De lach op zijn mond veried dat hij het erg leuk leek te vinden.
We liepen samen langs de vijver en het ging al langer hoe beter.
Ik ging na een tijdje naar een naast gelegen vijver partij waarvan ik wist dat er wel wat snoekjes te vangen waren.
Het zou natuurlijk mooi zijn als zoonlief hier zijn eerste roofvis zou kunnen vangen.
En na een tijdje stond hij dan ook met een glimlach van oor tot oor te glimmen met zijn eerste snoekje in zijn hand .

Het was wel even wennen zo’n levendig visje zo dicht bij je, en volgens mij was hij opgelucht toen ik het snoekje weer terug zette .
Ook een goeie bekende van ons was op het zelfde idee gekomen en we stonden dan ook al gauw naast elkaar onze kunstaasjes te gooien,
,,Hier jaagt er een,, hoorde ik ineens bij J.H vandaan komen, en ja ook ik zag even later een snoek het oppervlakte doorboren zich stortend op de aanwezige aasvisjes.
Het was nog een knappe ook zo aan de rug omvang te zien.
Die moest toch te vangen zijn zou je denken,maar wat we ook proberen deze reus liet zich niet vangen.

Ik liep met zoonlief een eindje terug om het nog eens te proberen bij een klein steigertje in het water.
Ik was net bezig om een lusje uit het dynema van kleine Jaap te halen toen ik bij een stroompje veel vis zag opspringen.
,,Kijk ,,daar jaagt nou een snoek,, zei ik tegen de kleine visser ,en ik deponeerde mijn tandemspinner een meter achter de plek waar de kringen nog zichtbaar waren van de wegsprintende visjes.
Beng…hangen…
Een snoek had zich geen moment bedacht en gaf flink tegengas aan de andere kant van mijn vislijn.
J.H kwam direct aan lopen om een glimp van de snoek op te kunnen vangen.
,,Het is een beste,, hoorde ik hem zeggen .
Na een paar flinke runs in het ondiepe water kwam de snoek na een tijdje dicht genoeg bij de kant om hem te kunnen landen.
Hij of zij bleek goed doorvoed te zijn getuige de flinke hangbuik.
Na dat de snoek was onthaakt werd even snel een meetlint langszij gehouden die 75 cm aangaf.
Ik besloot de snoek de vrijheid te hergeven in het diepe gedeelte van de vijver ,daar de overlevings kansen met betrekking van de komende winter mij toch groter leken .
Ondertussen waren in de verte de eerste sinterklaas liedjes via de luidsprekers te horen .
Deze misten hun uitwerking niet op onze Jaap en plots was alle geestdrift verdwenen.
Deze had plaatsgemaakt voor een ,ouwe man uit Spanje,

Kom we proberen het ergens anders en ik liep naar de stek waarvan ik dacht dat we nog wel een kans zouden maken.
Jaap volgde heel snel , wat bleek de stek lag dicht bij huis en dat betekende dichter bij sinterklaas.
Ik gooide uit en eigenlijk direct had ik contact met een vis.
En wat voor een, een run volgde en nog een .,en ga zo maar door het leek wel een diesel wat aan de andere kant stond te pompen, leek niet moe te krijgen .
Mijn vermoeden bleek waar te zijn toen ik de rugvin van een karper bovenwater zag komen.
Zoonlief was inmiddels verdwenen ,hij kon de sinter roep niet langer weerstaan.
Na een tijd kon ik de karper landen door hem de schuine kant op te trekken.
Even een kiekje en dan snel weer terug.
Ook ik hoorde nu toch duidelijk de luidsprekers de kindervriend aan prijzen en ik besloot om dan maar naar huis te gaan .
Even later stond ik met Jaap op mijn schouders naar een oude man met een witte baard te kijken.
Gelukkig heeft mijn zoon hoe dan ook 100% vissersbloed.

MVG KJ Visser