Afgelopen weekend was er één waarin de verschillen bijna niet te overzien waren. Zowel in het weer als in de vangsten was het een wereld van verschil. Waar zaterdag nog de eerste herfststormen met veel regenbuien leken zijn aangekomen was het zondag een mooie nazomerse dag met een flauw zonnetje. Waar het zaterdag knokken voor een vangst was bleek het zondag niet op te kunnen en kon er maar weinig gaan fout in wat we deden. Deze zondag werd dan ook een dag om in te lijsten met vangsten die je in je stoutste dromen niet durft te dromen.
Maar eerst eens terug naar die zaterdag. Deze dag ging ik weer met Danni het water op. De weersvooruitzichten zagen er al niet al te best uit. Het regent licht als we smorgens het water op gaan maar het zou rond het middaguur droger moeten worden. Net als de laatste tijd gaan we het eerst weer eens werpend op een diepte van rond de twee meter proberen. De plantenbedden zijn al aardig aan het afsterven, en daarmee is er weer wat meer ruimte gekomen om op deze stekken met jerkbaits aan de slag te gaan. Maar het blijkt dat dit niet gaat werken vandaag want na een paar uurtjes werpen zijn we niet verder gekomen dan een aanbeet en een losser van een mooie baars voor Danni. Echt jammer voor haar want ze was een mooie 40 plus baars op een jerkbaitje aan het drillen, terwijl deze nog eens gevolgd werd door een zelfde exemplaar.
We gaan het trollend proberen omdat de wind nu ook al flink aangetrokken was en de buien feller werden. Maar de eerste uren blijkt het niet te lukken om ook hier succes af te dwingen. We twijfelen en Danni wil het werpend met shads op wat dieper gaan proberen. Ik besluit om de boot over de lengte van het talud te laten driften. Hiermee kan zij het diepere gedeelte afwerpen met shads. Ikzelf probeer nog eens de ondiepe kant met een spinnerbait. Danni blijkt succesvol als ze een mooie aanbeet krijgt en een zware vis staat te drillen. De snoek komt even in zicht maar dan slaat het noodlot weer voor haar toe. Bij het zien van een schim lost de vis zich maar duidelijk was wel dat de metergrens ruimschoots overschreden werd. Uiteindelijk verslechterd het weer nog steeds en zitten we in een ware herfststorm waarbij de wind ook nog een 180 graden draait We gaan de middag trollend afsluiten op weg naar de helling terug. Hierbij komen er toch nog twee snoeken en een roofblei aan boord voor Danni. Veel pech voor haar vandaag maar uiteindelijk toch nog een paar vangsten. Ikzelf mag zonder resultaat deze dag afsluiten. Danni heeft daar zo haar favoriete uitspraak over maar dit even ter zijde.
Zondag komt mijn vriend Christoph aan boord en hiermee wordt het een Duits weekend voor mij op het water. En dit terwijl ik niet eens één woord Duits spreek, gelukkig is daar nog de Engelse taal. Vandaag zou alles anders zijn. Het weer was goed met weinig wind, wat bewolking en een flauw zonnetje. Een wereld van verschil met de dag ervoor. Omdat op zaterdag de vis toch wat dieper bleek te zitten besluit ik het eerst maar een trollend op wat dieper water te proberen. Toch valt het de eerste uurtjes toch weer tegen. We krijgen wat aanbeten en een enkel snoekje komt aan boord maar het loopt niet echt los.
Uiteindelijk ga ik naar een specifieke plek met een mooi grillig talud. Aflopend van twee naar vijf meter diepte vaar ik trollend steeds tegen het talud op om er daarna weer haaks af te keren. Hierbij loopt het kunstaas steeds aan beide kanten mooi langs het talud. Dit blijkt zijn vruchten af te werpen als mijn steunhengel heel diep doorbuigt en de reel begint te lopen. Duidelijk geen vastloper maar een zware vis die er aan hangt te beuken. De dril geeft het ook aan en bij het zien van de vis is het duidelijk. Dit is er één en eenmaal aan boord wordt het bevestigd, 1.21m snoek!
We gaan weer verder op deze manier en nog geen tien minuten later een beuk op mijn handhengel. Weer een hele zware en mooie dril en eenmaal in zicht duidelijk de tweede metersnoek. Ze gaat een paar cm over die meter heen blijkt later. Het blijkt te werken waar we nu mee bezig zijn en we gaan op deze wijze dan ook verder. Het is onvoorstelbaar als even later Christoph een hele zware aanbeet krijgt als ik net weer van het talud afdraai. De dril verraad het al maar we weten niet wat we zien als de snoek aan oppervlak komt. Dit is groot, heel groot! Christoph wil geen risico nemen en vraagt mij de vis te landen. Ik twijfel niet bij de eerste de beste kans en pak haar langs de kaak, nog even gaat ze tekeer maar is veilig aan boord. Wat een bakbeest als blijkt dat de lengte 1.27m is, Christoph is helemaal in wolken kun je begrijpen.
Ik kan iedere verdere visvangst nu gaan beschrijven van deze verdere dag maar dan wordt het wel heel eenzijdig. Want telkens weer als we op dezelfde wijze door gaan deze dag duurt het niet lang of we vangen weer een snoek van formaat. In totaal 11 snoeken waarvan vier boven de meter en twee daarvan boven de 120. Tot slot nog een hele mooie baars. De vissen kwamen telkens tussen de 3 en 4 meter diepte weg. Onvoorstelbaar wat een prachtige visdag werd het uiteindelijk. Hebben we nog even lang van na zitten genieten.
Pieter Nederlof.